- דף פח' | סיום מסכת יומא
- דף פז' | מסכת יומא
- דף פו' | מסכת יומא
- דף פה' | מסכת יומא
- דף פד' | מסכת יומא
- דף פג' | מסכת יומא
- דף פב' | מסכת יומא
- דף פא' | מסכת יומא
- דף פ' | מסכת יומא
- דף עט' | מסכת יומא
- דף עה' | מסכת יומא
- דף עד' | מסכת יומא
- דף עג' | מסכת יומא
- דף עב' | מסכת יומא
- דף עא' | מסכת יומא
- דף ע' | מסכת יומא
- דף סט' | מסכת יומא
- דף סח' | מסכת יומא
- דף סז' | מסכת יומא
- דף סו' | מסכת יומא
- דף סה' | מסכת יומא
- דף סד' | מסכת יומא
- דף סג' | מסכת יומא
- דף סב' | מסכת יומא
- דף סא' | מסכת יומא
- דך ס' | מסכת יומא
- דף נט' | מסכת יומא
- דף נח' | מסכת יומא
- דף נז' | מסכת יומא
- דף נו' | מסכת יומא
- דף נג' | מסכת יומא
- דף נה' | מסכת יומא
- דף נד' | מסכת יומא
- דף נב' | מסכת יומא
- דף נא' | מסכת יומא
- דף נ' | מסכת יומא
- דף מט | מסכת יומא
- דף מח' | מסכת יומא
- דף מז' | מסכת יומא
- דף מו' | מסכת יומא
- דף מה' | מסכת יומא
- דף מד' | מסכת יומא
- דף מג' | מסכת יומא
- דף מב' | מסכת יומא
- דף מא' | מסכת יומא
- דף מ' | מסכת יומא
- דף לט' | מסכת יומא
- דף לח' | מסכת יומא
- דף לז' | מסכת יומא
- דף לו' | מסכת יומא
- דף לה' | מסכת יומא
- דף לד' | מסכת יומא
- דף לג' | מסכת יומא
- דף לב' | מסכת יומא
- דף לא' | מסכת יומא
- דף ל' | מסכת יומא
- דף כט' | מסכת יומא
- דף כח' | מסכת יומא
- דף כז' | מסכת יומא
- דף כו' | מסכת יומא
- דף כה' | מסכת יומא
- דף כד' | מסכת יומא
- דף כג' | מסכת יומא
- דף כב' | מסכת יומא
- דף כא' | מסכת יומא
- דף כ' | מסכת יומא
- דף יט' | מסכת יומא
- דף יח' | מסכת יומא
- דף טז' | מסכת יומא
- דף טז' | מסכת יומא
- דף טו' | מסכת יומא
- דף יד' | מסכת יומא
- דף יג' | מסכת יומא
- דף יב' | מסכת יומא
- דף יא' | מסכת יומא
- דף י' | מסכת יומא
- דף ט' | מסכת יומא
- דף ח' | מסכת יומא
- דף ז' | מסכת יומא
- דף ה' | מסכת יומא
- דף ו' | מסכת יומא
- דף ד' | מסכת יומא
- דף ג' | מסכת יומא
- דף ב' | מסכת יומא
דף יג עמוד א
* אירע בו בכהן הגדול פסול ביום הכיפורים ומינו אחר תחתיו ואחר כך עבר פסולו של הכהן הראשון, וחזר הראשון לעבודתו – רבי יוחנן ורב פוסקים שהלכה כרבי יוסי שהשני אינו ראוי לא לכהן גדול ולא לכהן הדיוט, אך מודה רבי יוסי (לדעת רבי יוחנן) שאם עבר ועבד עבודתו כשרה, ומודה רבי יוסי (לדעת רב) שאם מת ראשון שחוזר השני לעבודתו.
* הגמרא מבררת את טעמם של חכמים הסוברים שמתקינין לכהן גדול ביום כיפור כהן אחר תחתיו ושל רבי יהודה הסובר שאף אשה אחרת מתקינין לו.
* הגמרא מבררת (עד אמצע העמוד הבא) בדעת רבי יהודה את אופן התנאי שעושה הכהן הגדול כדי שתהיה לו רק אשה אחת ביום כיפור.
דף יג עמוד ב
* הגמרא מביאה את המקור לכך שצריך לייבם גם מי שהיה נשוי לשתי נשים ומביאה את המקור לכך שצריך לייבם גם ארוסה.
* כהן גדול – לדעת ת"ק: מקריב אונן ואינו אוכל, לדעת רבי יהודה: אסור לו להקריב אונן (עד הלילה).